Bij nacht werd de wacht gewisseld om de 2 uur, met ploegjes van 3.
Een navigator, een stuurman (-vrouw) en een derde bemanningslid voor de zeilen.
De nachtvaart verliep voorspoedig en veilig.
Nabij Cap Gris-Nez hadden we zelfs 20 knopen wind en een vaart van 9 knoop.
Zou dat aan onze bananen liggen?
Ieder deed zijn/haar wachtje, sommigen zelfs wat langer dan nodig - waarschijnlijk uit pure opwinding.
De rest van de crew kon de slaap goed vatten, gewiegd door de golven.
Zeilen bij nacht is iets speciaals. Navigeren op de instrumenten.
Het geluid van wind en golven, de bewegingen van het schip - anders niets.
Alleen op de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten